سیاه گوش قربانی پوست زیبا

به گزارش وبلاگ ممتاز آنلاین، سیاه گوش گربه سان ارزشمندی است که در کشورهای همسایه شمالی ایران به خاطر پوستش شکار می گردد اما در ایران به دلایلی از جمله تخریب زیستگاه، ایجاد شهرک هایی در حاشیه مناطق، جاده کشی، فعالیت های معدنی و شکار توسط چوپان ها و مردم محلی مورد تهدید قرار می گیرد.

سیاه گوش قربانی پوست زیبا

به گزارش وبلاگ ممتاز آنلاین به نقل از ایرنا، پستانداران گوشتخوار به ویژه گربه سانان به دلیل قرار دریافت در راس هرم غذایی، نمادی از سلامت زیستگاه هستند یعنی حضور آنها نشان دهنده امنیت و سلامت در آن منطقه است از این رو از رده های مهم جانوری به حساب می آیند. همچنین این دسته از پستانداران نقش بسیار مهمی در برقراری تعادل جمعیت سایر گونه های جانوری دارند که حضور هشت گونه از خانواده گربه سانان در کشور، ایران را به یکی از نقاط مهم از این حیث در دنیا تبدیل نموده است اما متاسفانه چند سالی است شاهد کاهش جمعیت و حتی نابودی بعضی از این گونه های ارزشمند در کشور هستیم که سیاه گوش یکی از آن گونه هایی است که در معرض کاهش جمعیت و تهدید واقع شده است. البته بر اساس قوانین سازمان حفاظت محیط زیست سیاه گوش در زمره گونه های در خطر انقراض است.

چهار گونه سیاه گوش در دنیا وجود دارد که عبارتند از سیاه گوش اوراسیایی (Lynx lynx)، سیاه گوش ایبریایی (Lynx pardinus)، سیاه گوش کانادایی (Lynx canadensis) و باب کت (Lynx rufus) که در این بین، سیاه گوش اوراسیایی از نظر جثه از سایر گونه ها بزرگ تر و دارای گسترده ترین پراکنش است که ایران را نیز در بر می گیرد.

طول بدن سیاه گوش 80 تا 130 سانتیمتر، طول دم 5 تا 19 سانتیمتر، ارتفاع بدن 50 تا 75 و وزن آنها 8 تا 31 کیلوگرم است. نر و ماده هم شکل هستند. دارای اندام حرکتی بلندی بوده و کف و دست پایش نیز بزرگ است، به طوری که مانند کفش برفی آن را قادر می سازد که در برف عمیق به سهولت حرکت کند، موهای بلند کف دست و پاها در زمستان نیز سازگاری دیگری برای این گربه سان است. سیاه گوش ها عمدتا دارای الگوی خالدار در سطح بدن خود بوده و دم کوتاه و نوک سیاهی دارند. در انتهای گوش آنها نیز دسته موی سیاه رنگ مشخصی دیده می گردد. بر اساس شواهد موجود زیرگونه ای از سیاه گوش که در ایران وجود دارد L.l.dinniki است که در حوزه قفقاز، ایران و ترکیه دیده می گردد.

این زیرگونه از جمله ناشناخته ترین زیرگونه های سیاه گوش در دنیا محسوب می گردد که در جنوبی ترین حد پراکنش خود در نواحی شمال، شمال غرب و بعضی مناطق غرب ایران دیده شده است. در طبیعت گاهی با پلنگ اشتباه می گردد ولی به دلیل دم بسیار کوتاه با نوک پهن و سیاه از پلنگ قابل تمایز است، دست و پا بلند، دم بسیار کوتاه و سیاه، موهای گونه بلند و ریش مانند است. در انتهای گوش ها، دسته ای از موهای سیاه بلند به طول بیش از 4 سانتیمتر وجود دارد.

  • تغییرات جوی نادرترین گربه دنیا را منقرض می نماید

اوج فعالیت این حیوان عمدتا اوایل صبح و نزدیک غروب بوده و میانه روز و شب را معمولا به استراحت می پردازد. تک زی بوده و قلمرو هر نر معمولا قلمرو تعداد بیشتری ماده را در برمی گیرد. سیاه گوش ها را عموما دشمن راسته خرگوش ها می دانند، در حالی که غذای عمده این جانور را سم داران کوچک به خصوص شوکا تشکیل داده است، پستانداران کوچک جثه تنها زمانی شکار می شوند که دسترسی به سم داران چندان ساده نباشد.

این حیوان در زمستان جفت گیری می نماید، پس از 67 تا 74 روز دوره بارداری، 1 تا 4 توله به دنیا می آورد. توله ها 250 تا 430 گرم وزن داشته و الگوی خالدار بدن شان تا 11 هفتگی به خوبی دیده نمی گردد. آنها در سن 5 تا 6 ماهگی از شیر گرفته شده و در سن حدود 10 ماهگی از مادر مستقل می شوند. سن ماده ها در زمان نخستین زادآوری 20 تا 24 ماه و سن نرها حدودا 30 ماه است. آنها تا 17 سال در طبیعت زندگی می نمایند.

سیاه گوش در صورتی که به مقدار کافی امنیت، غذا و پناه در دسترس داشته باشد توانایی تطبیق با زیستگاه های مختلف، حتی مزارع کشاورزی را نیز دارد. در مورد جمعیت سیاه گوش به مانند سایر گوشتخواران در ایران نمی توان به طور قطع اظهارنظر کرد، از آنجا که گوشتخواران به طور معمول شب فعال و مخفی کار هستند مشاهده مستقیم و تخمین جمعیت آنها کار دشواری است.

مرتضی اسلامی از بنیانگذاران موسسه انجمن یوزپنلگ ایرانی درباره شرایط سیاه گوش در ایران گفت: سیاه گوش گونه ای است که به دام اهلی حمله می نماید از این رو با مردم محلی تعارض دارد و توسط مردم شکار می گردد، درست است که گربه کوچکی است اما در میان گربه ها جثه نسبتا بزرگی دارد و طعمه های خیلی بزرگ تر از خود را می تواند شکار کند.

وی اضافه کرد: سیاه گوش در ایران کمتر اما در کشورهای همسایه شمالی ما برای پوستش زیاد شکار می گردد چون تجارت پوست در آن کشورها رونق زیادی دارد. البته درست است که در ایران به خاطر پوست شکار نمی شوند اما از بسیاری مسائل در امان نیستند.

وی ادامه داد: سیاه گوش بیشتر در مناطق جنگلی و کوهستانی زندگی می نماید برای همین بیشتر استان های شمالی کشور زیستگاه این گربه سان است البته شرقی ترین گزارش سیاه گوش که خودم هم مشاهده نموده ام مربوط به تندوره خراسان رضوی است، در سراسر شمال و شمال غرب ایران و از آن طرف هم زاگرس تا نواحی چهارمحال و بختیاری سیاه گوش گزارش شده که البته الان احتمالا پراکندگی آن محدودتر شده است.

اسلامی درباره اینکه آیا گونه ای در خطر انقراض است، گفت: چون اطلاعات دقیقی از این گونه در دست نداریم بنابر این با قاطعیت نمی توان گفت که در خطر انقراض است اما با توجه به اینکه سالانه تلفاتی داریم می توانیم بگوییم در معرض تهدید است.

وی گفت: بدترین و مهم ترین عامل تهدید سیاه گوش در ایران تخریب زیستگاه است چون به شدت درگیر تغییر کاربری در اراضی و مراتع هستیم، توسعه شهرنشینی، ایجاد شهرک هایی در حاشیه مناطق، جاده کشی، فعالیت های معدنی و گردش چوپان ها در مراتع با هدف چرای دام بعضی از عوامل تهدید این گربه سان ارزشمند است.

وی درباره تاثیر کاهش طعمه در زندگی سیاه گوش گفت: کاهش طعمه خیلی تاثیرگذار نیست چون گونه ای است که وسواس زیادی در شکار ندارد، هم از پرندگان و هم پستانداران تغذیه می نماید بنابراین نمی توان گفت که کاهش طعمه، عامل اصلی کاهش جمعیت آن باشد.

منبع: همشهری آنلاین

به "سیاه گوش قربانی پوست زیبا" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سیاه گوش قربانی پوست زیبا"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید